کلیساها پناهگاهی برای ایمانداران هستند که مظهر عبادت، عشق و حمایت هستند. با این حال، همه کلیساها از این ایده‌آل حمایت نکرده‌اند.
رسوایی کلیسای گریس حاکم که جامعه مذهبی را تکان داد تنها یکی از موارد ناراحت‌کننده سوء استفاده و پنهان‌کاری است که در زمان‌های اخیر آشکار شده است.  ;
نهادهای مذهبی علیرغم ظاهر به ظاهر تقوای خود از این مسائل مصون نمانده اند.
شناخت و رسیدگی به این موارد برای جلوگیری از آسیب های اضافی و اطمینان از این امر بسیار مهم است. مسئولین مسئول هستند.
افشای اخیر رسوایی SGC به عنوان یادآوری قدرتمندی از لزوم صراحت و مسئولیت صادقانه در نهادهای مذهبی است.
ادامه توجه به این موارد است. موارد سوء استفاده و حفاظت از افراد آسیب پذیری که در این جوامع آسیب دیده اند، یک وظیفه بسیار مهم است.
اتهامات تکان دهنده در مورد پنهان کردن کودک آزاری و رفتار غیراخلاقی سلسله مراتب کلیسا عمیقاً اعتبار این سازمان مذهبی معتبر سابق را متزلزل کرده است.
پیشینه کلیسای گریس حاکم
کلیسای گریس حاکم بود. یک موسسه مذهبی بسیار معتبر در واشنگتن دی سی.
کلیسا با پذیرش آموزه های محافظه کارانه انجیلی، بر لفظ گرایی کتاب مقدس و ارزش های سنتی مسیحی که در میان مردم نقش بسته بود، تأکید کرد. کار داخلی.
جنجال C.J. Mahaney
رسوایی کلیسای Sovereign Grace در ابتدا با ادعاهای تکان دهنده مبنی بر کودک آزاری و پس از آن پنهان کاری شامل C.J. Mahaney، کلیسا به صحنه آمد. بنیانگذار و کشیش ماندگار.
در سال 2011، شکایتی علیه ماهانی و کلیسای گریس توسط گروهی از اعضای سابق مطرح شد که این اتهامات را آشکار کرد.
در این دادخواست ادعا شده بود که ماهانی و دیگر رهبران کلیسا مواردی از s* را پنهان کرده بودند. سوء استفاده جنسی توسط رهبران و کارکنان همکار انجام شده و به دهه 1980 باز می گردد.
علاوه بر این، ادعا شد که ماهانی اقداماتی را برای ساکت کردن قربانیان و محافظت از مجرمان انجام داده است.
این شکایت در نهایت بعداً رد شد، اما اتهامات علیه ماهانی و کلیسای گریس حاکم ادامه یافت. محبوبیت در سراسر جهان.
از آنجایی که قربانیان سوء استفاده بیشتری با داستان های سوء استفاده و پنهان کاری مطرح شدند، غوغایی در میان مردم آغاز شد.
بنابراین، فکر می‌کردید رسوایی Sovereign Grace/Mahaney پشت سر شماست؟ «یکی دیگر از بازماندگان گریس، داستان تکان دهنده خود را از آزار جنسی توسط عضو موسس کلیسای کوونانت لایف تعریف می کند!» https://t.co/3j5h7b0NeD pic.twitter.com/eB4mgl1APY
— دی پارسونز (@wartwatch) 9 ژانویه 2021
پرونده ناتانیل مورالس
رسوایی کلیسای Sovereign Grace در سال 2014 با محکومیت ناتانیل مورالس، مربی سابق جوانان در کلیسا، عمیق‌تر شد. .
به‌طور تکان‌دهنده، سوء استفاده برای چندین سال ادامه داشت و هیچ یک از کارکنان کلیسا به مقامات هشدار ندادند.
مورالس’ محکومیت به عنوان یک مکاشفه اضافی عمل کرد و الگوی فراگیر سوء استفاده و پنهان کاری کلیسا را افشا کرد.
رهبران کلیسا با اتهام بی توجهی به گزارش تخلف به مقامات روبرو شدند و در عوض “آشتی” داخلی را انتخاب کردند. اقداماتی که برای مهار اتهامات در جامعه کلیسا طراحی شده است.
نقش آشتی شبانی
یکی از مسائل کلیدی در پاسخ کلیسای گریس حاکم به اتهامات سوء استفاده، اتکای آن به آشتی شبانی بود. .
به‌جای دخالت دادن مجری قانون یا آژانس‌های حمایت از کودکان، کلیسا تلاش کرد تا از طریق فرآیندهای داخلی به اتهامات آزاری رسیدگی کند که اغلب در رسیدگی به شدت و مقیاس سوء استفاده ناموفق بود.
کشیش ارشد مارک مولری بعداً اذعان کرد که کلیسا’ مدل آشتی وضعیت را بدتر کرد و اظهار داشت: “این منجر به اصلاح خانواده قربانی شد در حالی که باید به آرامی به عنوان مبتلایان مراقبت می شد”.”
علیرغم مواجهه با انتقادات، کلیسا در دفاع از مدل آشتی خود پافشاری کرد و در برابر مداخله خارجی در پرونده مورالس مقاومت کرد.
پیامدهای متمم اول
رسوایی کلیسای گریس حاکم بحث حقوقی را برانگیخت. در مورد حفاظت از مؤسسات مذهبی متمم اول قانون اساسی.
در نوامبر 2013، کلیسا بیانیه ای صادر کرد که در آن اظهار داشت که اجازه دادن به دادگاه ها برای زیر سوال بردن راهنمایی های شبانی، متمم اول را نقض می کند.
> استدلال ارائه شده حاکی از آن است که رویه های داخلی کلیسا باید از بررسی خارجی محافظت شود، حتی در مواردی که سوء استفاده و سوء رفتار ادعا شده است.
با این حال، این دیدگاه با مخالفت شدید کارشناسان حقوقی و کارشناسان حقوقی مواجه شد. عمومی.
آنها ادعا کردند که بدرفتاری با کودکان در حوزه قانون کیفری قرار دارد و مجریان قانون باید به درستی به آن رسیدگی کنند.
رسوایی کلیسای گریس، نگرانی های گسترده تری را در مورد مسئولیت پذیری نهادی و نقش نهادهای مذهبی در جامعه ما ایجاد کرد.